Jeszcze kilkadziesiąt lat temu
osoby w wieku 50-60 lat i więcej stanowiły niezbyt dużą część populacji.
Dzisiaj, w obliczu malejącej liczby urodzeń, a rosnącej długości życia, liczba
osób starszych szybko rośnie. Ten proces jest mocno widoczny w Europie.
Projekt badawczy SHARE (Survey on
Health, Ageing, and Retirement in Europe) - Badanie Zdrowia, Starzenia się i
Przechodzenia na Emeryturę w Europie, ma pomóc zrozumieć wyzwania związane ze
starzeniem się ludności. Został przygotowany przez interdyscyplinarny zespół
ekonomistów, socjologów, lekarzy i psychologów.
Kogo i jak badano?
W badaniu SHARE wzięło udział
ponad 86 tys. osób z Austrii, Belgii, Czech, Danii, Estonii, Francji, Grecji,
Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Niemiec, Polski, Portugalii, Słowenii,
Szwajcarii, Szwecji, Węgier, Włoch, a także z Izraela. Badane były losowo
wybrane osoby po pięćdziesiątym roku życia oraz ich partnerzy, których miejscem zamieszkania był jeden z krajów
uczestniczących w badaniu SHARE.
Zrealizowano cztery panelowe
rundy badania dotyczące bieżących aspektów życia respondentów (runda 1.
przeprowadzona została w latach 2004–2005, runda 2. – w latach 2006–2007, runda
4. – w latach 2011–2012; wywiady w ramach piątej rundy zakończyły się w 2013
roku) oraz jedną rundę dotyczącą historii życia respondentów (runda 3. –
SHARELIFE, zrealizowana w latach 2008–2009).
Dane dla Polski zbierane są od
2006 roku. Polscy respondenci wzięli udział w rundach 2., 3. oraz 4. badania. W
tej ostatniej dokładniej zbadano wykształcenie, a także aktywność edukacyjną i
postawy wobec uczenia się przez całe życie.
Szczególną uwagę w porównaniach
skupiono na tych krajach, do których często aspirujemy ze względu na pozycję
społeczną i ekonomiczną rozpatrywanej grupy ludności (w tym Niemcy, Szwecja i
Francja), albo takich, które pod wieloma względami są do Polski podobne, np. ze
względu na zmiany ustrojowe, ale także reprezentowane postawy czy wartości (w
tym Czechy i Hiszpania).
Dynamika rynku pracy i zmiany w sytuacji materialnej osób w wieku 50+
Na zaprzestanie aktywności
zawodowej wpływają przede wszystkim stan zdrowia i wiek, osobiste preferencje
(chęć przejścia na emeryturę) oraz charakterystyka ich ostatniego zatrudnienia.
Duży wpływ mają także uwarunkowania krajowe i czynniki systemowe np. możliwość
skorzystania z uprawnień do renty, często mimo braku przesłanek zdrowotnych,
czy też uzyskanie uprawnień do wcześniejszej emerytury widoczne wśród kobiet. Z
kolei samozatrudnienie i praca na pełen etat, a także zadowolenie z pracy i
dobry stan zdrowia ograniczają prawdopodobieństwo zaprzestania aktywności
zawodowej.
W Polsce osoby powyżej 50. roku życia opuszczają rynek pracy na wcześniejszym etapie życia niż Szwedzi czy Niemcy. W naszym kraju oraz we Francji decyzja ta jest mniej związana z gorszym stanem zdrowia. Sytuacja materialna Polaków w tym wieku należała do najtrudniejszych wśród wszystkich badanych.
Polscy seniorzy mało aktywni
Aktywność mieszkańców Polski na
tle osób z innych krajów jest mała. 78 proc. Polaków zadeklarowało przynajmniej
jedną z aktywności, o które pytali badacze (społeczną, indywidualną, religijną,
edukacyjną). Tymczasem w Szwecji odsetek aktywnych wynosi 99 proc., w Niemczech
– 95 proc. , a w Czechach – 91 proc. Niższy niż w Polsce odsetek osób aktywnych
w innych obszarach niż zawodowy był we Włoszech i Hiszpanii (odpowiednio 62
proc. i 69 proc.).
Szczególnie niska jest aktywność społeczna Polaków – w wielu krajach odsetek osób aktywnych w tej sferze jest kilkukrotnie wyższy. Wyniki badania SHARE potwierdzają diagnozę Komisji Europejskiej i UNECE ujętą w Active Ageing Index, w której Polska zajmuje ostatnią pozycję wśród krajów UE w odniesieniu do aktywności społecznej osób starszych.
W przypadku aktywności indywidualnych (m.in.
czytanie książek, gazet, rozwiązywanie krzyżówek) różnice między Polską a
większością innych krajów są nieco mniejsze, ale nadal znaczące. W Szwecji czy
Niemczech prawie cała badana populacja deklarowała ten rodzaj aktywności, a w
Polsce nieco ponad 60 proc.
Jaki jest więc przeciętny Polak w
wieku 55. lat i więcej? To zwykle osoba nieangażująca się społecznie (z
wyjątkiem działalności religijnej), preferująca zajęcia indywidualne (oglądanie
telewizji, czytanie gazet czy rozwiązywanie krzyżówek), w małym stopniu
zainteresowana aktywnością edukacyjną.
Aż 22 proc. badanych wskazało, że w ostatnich 12 miesiącach nie podjęło żadnej z katalogu czterech grup aktywności (aktywność społeczna, indywidualna, religijna, edukacyjna). Jest to niepokojąco duży odsetek, zwłaszcza biorąc pod uwagę wyjątkowo szeroki katalog tych aktywności oraz długość okresu odniesienia. Zaledwie 2,5 proc. respondentów zadeklarowało, że w ostatnich 12 miesiącach brało udział w szkoleniu lub kursie edukacyjnym.
Zdolności poznawcze w wieku 50+
Zdolności umożliwiające odbiór
informacji z otoczenia, ich przetwarzanie i wykorzystywanie to cechy, które
zmieniają się w ciągu życia. Pogarszanie się zdolności poznawczych
(kognitywnych) to, obok pogarszania się zdrowia, jeden z głównych aspektów
starzenia się.
W badaniu SHARE wykorzystano sześć rodzajów zadań mierzących zdolności poznawcze. Były wśród nich np. pytania o ogólną orientację (np. znajomość bieżącego dnia miesiąca, dnia tygodnia), pozwalające na identyfikację osób zagrożonych lub już dotkniętych demencją. Były także pytania sprawdzające pamięć, czy zadania obliczeniowe dotyczące podstawowych działań matematycznych spotykanych w życiu codziennym.
Najlepiej wypadli mieszkańcy
krajów skandynawskich (Dania, Szwecja), a także Czesi, Niemcy oraz Szwajcarzy.
Polacy wraz z mieszkańcami krajów Europy Południowej (Hiszpania, Włochy,
Portugalia) sytuują się na ostatnich miejscach rankingu.
Okazało się, że wyraźny wpływ na
poziom umiejętności poznawczych ma wykształcenie. Osoby z wykształceniem
ponadpodstawowym wypadały lepiej w testach poznawczych niż osoby z
wykształceniem podstawowym lub bez wykształcenia. Na lepszy poziom zdolności
poznawczych wpływ ma także aktywność fizyczna, społeczna oraz zawodowa.
Seniorzy częściej wspierają finansowo niż korzystają ze wsparcia
Osoby po 50. roku życia, częściej
wspierają innych, niż sami otrzymują wsparcie finansowe – 28 proc. gospodarstw
zadeklarowało przekazywanie transferów finansowych, a jedynie 7 proc. je
otrzymało. Jest to prawidłowość obserwowana bez względu na status społeczno-ekonomiczny.
Najczęściej odbiorcami pomocy finansowej są członkowie rodziny, głównie dzieci.
Również otrzymywane transfery pochodzą najczęściej od rodziny. W Polsce,
częściej niż w innych krajach, transfery są kierowane również do innych osób z
rodziny.
Gospodarstwa domowe w Polsce
nieznacznie rzadziej przekazują transfery i częściej je otrzymują w porównaniu
do pozostałych krajów. Rodzime gospodarstwa, których głowa ma więcej niż 80
lat, częściej przekazują wsparcie, niż się to dzieje w innych krajach.
Zdecydowane różnice widać w otrzymywaniu drogich prezentów – w Polsce odsetek
gospodarstw otrzymujących je jest znacznie niższy. Natomiast odsetek
gospodarstw przekazujących takie prezenty jest porównywalny do obserwowanego w
pozostałych krajach.
Z kolei 12 proc. ankietowanych
otrzymywało regularną (codzienną) pomoc od członka tego samego gospodarstwa
domowego. Dla Polski ten odsetek wyniósł około 11 proc.
Kobiety, częściej niż mężczyźni,
wskazywały, że pomoc jest świadczona przez kogoś spoza gospodarstwa domowego
(23 proc. wobec 16 proc.), a pomoc codzienna od członka tego samego gospodarstwa
domowego jest kierowana prawie równie często do kobiet, jak i do mężczyzn (13
proc. wobec 12 proc.). Dla Polski wskaźniki te są niższe niż dla wszystkich
krajów SHARE.
Respondenci w Polsce stosunkowo
rzadziej sprawują opiekę nad kimś spoza gospodarstwa, a wparcie to maleje wraz
z wiekiem. Przy niższym udziale osób udzielających pomocy, zwraca uwagę większa
częstotliwość jej udzielania w Polsce – prawie jedna trzecia osób pomagających
robi to niemal codziennie, a dla krajów SHARE łącznie odsetek ten był o 10
punktów procentowych niższy.
Zdrowie Polaków w wieku 50+ na tle wybranych krajów europejskich
Mieszkańcy Polski częściej mają
problemy zdrowotne i prowadzą niezdrowy tryb życia w porównaniu do mieszkańców
innych krajów.
Swój stan zdrowia bardzo dobrze oceniają
Szwedzi oraz Francuzi. Doskonały lub bardzo dobry stan zdrowia wskazywało 43
proc. Szwedów i 36 proc. Szwedek oraz 20 proc. Francuzów i 16 proc. Francuzek,
podczas gdy w Polsce – jedynie niecałe 10 proc. mężczyzn oraz 6 proc. kobiet.
55 proc. Polaków i 61 proc. Polek oceniło stan zdrowia podczas badania jako
zadowalający lub zły. Zbliżone wyniki odnotowano w Hiszpanii.
Występowanie zwiększonego ciśnienia
tętniczego krwi lub nadciśnienia najczęściej wskazywały Czeszki oraz Polki
(odpowiednio 49 proc. i 47 proc.). Nadciśnienie tętnicze lub zwiększone
ciśnienie tętnicze krwi zgłaszało 38 proc. mężczyzn w Polsce (dla porównania 53
proc. w Czechach oraz 31 proc. we Francji).
Największe odsetki cukrzycy wśród
ankietowanych mężczyzn zgłaszali Czesi (19 proc.), a najmniejsze – Szwedzi (12
proc.). W Polsce odsetek mężczyzn deklarujących cukrzycę wynosił 13 proc.
Otyłość (definiowaną jako
BMI>=30 kg/m2) stwierdzono u 24 proc. Polaków oraz 32 proc. Polek, dla
porównania w Szwecji dotyczyło to jedynie 16 proc. mężczyzn oraz 17 proc.
kobiet.
Największy odsetek mężczyzn i
kobiet zgłaszających długotrwałe problemy zdrowotne badacze odnotowali w
Niemczech (po ok. 69 proc. u mężczyzn i kobiet) oraz w Polsce (odpowiednio 65
proc. oraz 68 proc.).
Styl życia Polaków nie jest zbyt
zdrowy. Największy odsetek osób palących występował u mężczyzn w Polsce (32,3
proc.) oraz u kobiet w Czechach (20,2 proc.) i w Polsce (19,8 proc.).
Najmniejsze odsetki palących obserwowano u mężczyzn w Szwecji (14,1 proc.) oraz
u kobiet w Hiszpanii (5,9 proc.). Umiarkowaną lub intensywną aktywność
fizyczną, co najmniej jeden raz w tygodniu, deklarowało 71 proc. Polaków oraz
63 proc. Polek, co stanowiło najmniejszy odsetek wśród analizowanych krajów (w
Szwecji u obu płci wskaźnik ten wynosił ok. 90 proc.).
Interpretacja wyników badań stylu
życia wymaga jednak pewnej ostrożności. Gorszy stan zdrowia sprzyja
przedwczesnej umieralności, można się więc spodziewać, że np. mniejsze odsetki
osób palących w najstarszych grupach wieku mogą być skutkiem zgonu osób
palących we wcześniejszym okresie, a niekoniecznie zdrowszym trybem życia. Inny
mechanizm powoduje, że mała aktywność fizyczna w najstarszej grupie wieku może
być spowodowana niekoniecznie brakiem zwyczaju uprawiania aktywności fizycznej,
a jedynie być skutkiem gorszej sprawności i problemów chorobowych.
Wywiady końca życia
Badanie SHARE dostarcza także
unikatowych danych o ostatnim roku życia Europejczyków w wieku co najmniej 50
lat. Tak zwany „wywiad końca życia” przeprowadzono z osobą bliską zmarłemu
respondentowi, który wziął udział w co najmniej jednej rundzie badania.
W Polsce badaniem tym objęto 249
osób – byli to zazwyczaj małżonkowie, w przypadku osób będących w związku
małżeńskim (52% wszystkich wywiadów końca życia w Polsce), lub dzieci (21%).
Miejscem zgonu w Polsce jest
najczęściej dom lub szpital, rzadziej hospicjum. W naszym kraju w zdecydowanej
większości przypadków pogrzebowi towarzyszy nabożeństwo religijne, co nie jest
prawidłowością obserwowaną we wszystkich innych krajach w SHARE, znacząco
zróżnicowanych pod tym względem.
W ostatnim roku życia obserwujemy
duże nasilenie trudności w życiu codziennym, przy czym dynamika tych zmian jest
również zróżnicowana między krajami. Zwiększenie się trudności w wykonywaniu
codziennych czynności w ostatnim roku życia radykalnie zwiększa zapotrzebowanie
na pomoc – udzielaną przez członków rodziny lub też zewnętrznych (często
płatnych) opiekunów. Charakterystyczna d laPolski jest dominująca rola
członków rodziny, jako tych, którzy udzielają takiej pomocy.
Więcej informacji: międzynarodowa
strona projektu: http://www.share-project.org; polska strona projektu:
http://www.share50plus.pl
Źródło: Instytut Badań
Edukacyjnych/ http://wartowiedziec.org/index.php/pomoc-spoleczna/aktualnosci-i-ekonomia/22257-portret-generacji-50-w-polsce-i-w-europie-wyniki-badania-share
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz